Zapraszamy Państwa do spotkania w luźnej atmosferze! To będzie gratka dla miłośników komunikacji miejskiej, ale i projektantów mody służbowej, historyków, przewodników i entuzjastów dziejów Warszawy. W blasku prezentacji multimedialnej autora publikacji – Włodzimierza Winka – weźmiemy na warsztat przeszło 180 stron bogato ilustrowanej książki. Atrakcjami spotkania będzie mini wystawa czapek oraz replika munduru z lat 30. XX wieku oraz cenne na rynku kolekcjonerskim przypinki do elementów munduru z kolekcji podarowanej Izbie Tożsamości Ursusa przez Leszka Białkowskiego. Będzie można zakupić dzięki sklepowi PRZYSTANEK sklep hobbystyczny książki autora wydane przez Wydawnictwo i Drukarnię offsetową HERA
Wydarzenie na portalu Facebook: https://fb.me/e/2KKDLIz7s
Zapewne wielu, zanim doczyta do końca poniższy tekst, zapyta: a cóż może być ciekawego w mundurach pracowników komunikacji miejskiej? Rozumiem wojskowe: epolety, lampasy, ordery, ale tramwajowe, autobusowe? Gdzie one mają ów żołnierski, oficerski blichtr, fason?
A jednak!
Autor przedstawia historie powstawania kolejnych krojów czapek, zdobień i ich hierarchii, służbowego znaczenia. Przybliża dzieje symboliki użytych dodatków. Swego czasu, szczególnie pod koniec XIX wieku wielu wojskowych zazdrościło konduktorom, motorniczym tramwajów różnych dodatków do mundurów w postaci gwizdków, żetonów służbowych czy strojnych czapek. Zazdrościli także kolorów tkanin, które feerią barw, począwszy od granatu a kończąc na lazurowym błękicie przyciągały oczy wielu pań, pasażerek tramwajów, później autobusów.
Na XIX-wiecznej ulicy pełnej mundurów nie tylko wojskowych, kolejowych, pocztowych, szkolnych, ale nawet posłańców, służbowe ubrania tramwajarzy zawsze wyróżniały się z mundurowego tłumu.
Mundur, czapka były nie tylko wyróżnikami wykonywanego zawodu, przynależności do konkretnej formacji, ale były niejednokrotnie powodem do dumy. Często okupionej cierpieniem czy krwią, jak w przypadku czapek warszawskich tramwajarzy w okresie 1905-1907 czy II wojny światowej.
Mundury warszawskich trambusiarzy zapisały się w dziejach miasta wieloma złotymi zgłoskami, nie tylko na polu chwały, ale kultury i sztuki. Tworzyły i tworzą pewien koloryt kulturowy, obyczajowość. Były inspiracją dla wielu twórców nie tylko prozy, poezji, piosenek, ale nawet mody, żeby tylko wspomnieć współpracę Jadwigi Grabowskiej założycielki – Mody Polskiej wieloletniej współpracowniczce i współtwórczyni mundurów MZK Warszawa w latach 60-tych XX wieku.
Także i dzisiaj ubierają warszawskich trambusiarzy uznani projektanci mody, starając się nie tylko zaprezentować najnowsze trendy w modzie, ale także, by były one wygodne i reprezentacyjne. Często podczas projektowania opierają się na dawnych wzorach i użytych w nich patentach. Jak choćby kieszonkach – zegarówkach, mankietach, itd.
WŁODZIMIERZ WINEK – dziennikarz, publicysta, historyk, badacz i popularyzator dziejów, nie tylko warszawskiej komunikacji miejskiej. Wiele z artykułów, opracowań publikuje m. in. w „Mówią wieki”, „Stolica”, „Rynek kolejowy”, itd. Są również dostępne w Mazowieckiej Bibliotece Cyfrowej, w której współtworzy „Bazę wiedzy o stołecznym transporcie”. Autor kilkunastu książek, głównie o tematyce związanej z warszawskimi autobusami, tramwajami, ale także o wiślanych parostatkach, przystankach, ekspedycjach, przemianach kulturowych i społecznych w publicznym transporcie zbiorowym i in. Wśród wielu tytułów są m. in: „Warszawskie gajery, czyli co nieco o mundurach warszawskich tramwajarzy i autobusiarzy”, „Warszawskie autobusy – najpiękniejsze fotografie”, „Warsiawskie komunikacyjne klimaty”, „Po Wiśle pod parą”, „Złoty wiek warszawskich autobusów”, „Warszawskie trolejbusy”.
Zamiłowany, komunikacyjny gawędziarz.
ALEKSANDER CHOROMAŃSKI – pasjonat i pracownik warszawskiej komunikacji miejskiej, kolekcjoner. Jest dyspozytorem. Poza wykonywaniem obowiązków służbowych wkłada mnóstwo energii w działania edukacyjne – bierze udział w przedsięwzięciach promujących transport publiczny, zajęciach edukacyjnych oraz jako przewodnik podczas Nocy Muzeów. W 2022 roku w Konkursie „Osobowość Warszawskiego Transportu Publicznego przyjazna pasażerom” zajął 3. miejsce w kategorii „Wybitni pracownicy WTP”. Prowadzi bloga motoryzacyjnego
AGNIESZKA GORZKOWSKA – Absolwentka Instytutu Historii UW oraz Instytutu Historii Sztuki – Podyplomowego Studium Muzealniczego. Od sierpnia 2019 stacjonuje w nowo założonej Filii – Domu Kultury „Portiernia”. Zajmuje się rozszerzaniem oferty, pozyskiwaniem eksponatów dla Izby Tożsamości Ursusa oraz współpracą ze wszystkimi chętnymi instytucjami, organizacjami i osobami na polu popularyzacji historii Ursusa. Współautorka książki Ursus. To tutaj wszystko się zaczęło i wielu artykułów prasowych w mediach lokalnych.