To jeden z najcenniejszych darów, jakie otrzymaliśmy w bieżącym roku. Jarosław Tymowski – syn inżyniera mechanika, prof. Janusza Tymowskiego, dra honoris causa Politechniki Warszawskiej, dyrektora technicznego w Zakładach Mechanicznych „Ursus” (1951–1955) podarował nam kolekcję 12. czarno-białych fotografii. Wykonane zostały w ursuskiej fabryce m. in. podczas delegacji Czou En- laja [Zhou Enlai] – premiera, ministra spraw zagranicznych Chińskiej Republiki Ludowej w 1953 roku! SEDECZNIE DZIĘKUJEMY PANU JAROSŁAWOWI TYMOWSKIEMU ZA WZBOGACENIE NASZYCH ZBIORÓW
Prof. Janusz Tymowski (1 IX 1902 – 23 V 1992) przed wojną, w 1932 r. był szefem Wydziału Inspekcji w Fabryce Broni w Radomiu. W latach 1936-37 pełnił funkcję dyrektora technicznego Fabryki Amunicji w Rembertowie. Podczas II wojny światowej objął szefostwo w Wydziale Broni w Biurze Przemysłu Wojennego KG ZWZ–AK. Od 1943 r. kierował Biurem Wojskowego Przemysłu i Handlu w Szefostwie Biur Wojskowych KG AK. W 1944 r. został zastępcą szefa Wydziału Produkcji Konspiracyjnej KG AK. Po kapitulacji Powstania przechodzi przez obóz jeniecki w Lansdorf i oflag w Gross Born.
Po wojnie kolejno:
– dyrektor naczelny w Wytwórni Wagonów i Mostów w Chorzowie (1946),
– dyrektor naczelny w Dyrekcji Budowy Maszyn Ciężkich (1947),
– dyrektor techniczny w Centralnym Zarządzie Przemysłu Metalowego,
– dyrektor techniczny Zjednoczenia Maszyn Budowlanych (1949),
– główny inżynier; dyrektor techniczny w Zakładach Mechanicznych „Ursus” (1951–1954).
W związku z powołaniem ówczesnego dyrektora Z.M. „Ursus” – Ślusarczyka – na stanowisko Wiceministra Ministerstwa Przemysłu Maszynowego, Januszowi Tymowskiemu powierzono po 11 VIII 1952 roku pełnienie obowiązków dyrektora Z.M. „Ursus”. Przewodniczył również komisji egzaminacyjnej w Technikum Budowy Traktorów przy Z.M. „Ursus”.(również otrzymaliśmy fotografię, na której Janusz Tymowski wchodzi w skład komisji na egzaminie maturalnym w oddanym do użytku w 1953 roku Technikum Mechanicznym im. Wilhelma Piecka przy Z.M. „Ursus”). Z przesłanego nam także przez syna Pana Janusza materiału archiwalnego wynika, że Janusz Tymowski został powołany 14 maja 1953 roku na przewodniczącego Państwowej Komisji Egzaminacyjnej dla klasy V. Wśród podarowanych fotografii wyjątkowo cenne są te dokumentujące wizytę w ursuskiej fabryce w 1953 roku Czou En- laja [Zhou Enlai] – premiera, ministra spraw zagranicznych Chińskiej Republiki Ludowej. Czou En- laj prawdopodobnie wtedy zwiedził też oddany w 1949 roku pierwszy żłobek w woj. warszawskim – jako wzorcową instytucję tego typu w Polsce. Zdjęcia zrobione zostały na tle np. nieistniejącego już dziś budynku dyrekcyjnego przy ul. Dyrekcyjnej, na tle wyprodukowanych modeli C-45, czy na tle istniejącego już wówczas Zakładowego Domu Kultury „Ursus” (otwarty 22 lipca 1951 roku). 4 fotografie ilustrują również delegację z Pakistanu z Zakładach.
W latach 1952–1972 pracował naukowo na Politechnice Warszawskiej, m.in. jako kierownik katedry Technologii Budowy Maszyn na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej. Po zwolnieniu się w 1954 roku z Zakładów Mechanicznych „Ursus” (prawdopodobnie z powodów politycznych) poświęca się całkowicie pracy na uczelni. Prowadził wykłady, seminaria naukowe i prace dyplomowe z Technologii Budowy Maszyn. W ramach tej działalności napisał podręczniki Technologia Budowy Maszyn i Automatyzacja Procesów Produkcyjnych w Przemyśle Maszynowym, które miały kilka wydań i stały się podstawowymi opracowaniami z tego zakresu.
Bardzo dużą wagę przykładał do zaangażowania w życie społeczne i działania ukierunkowane na poprawienie warunków i stylu życia w Polsce. Był czynnym członkiem stowarzyszeń inżynierskich i rad naukowych starając się zawsze oddziaływać w kierunku zmian korzystnych dla polskiego przemysłu i polskiego społeczeństwa. Działalność organizacyjna w Uczelni i Szkolnictwie Wyższym to:
– prorektor Politechniki Warszawskiej w latach 1960-1963,
– sekretarz Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego,
– pełnomocnik Ministra ds. Politechniki Telewizyjnej w latach 1966-72,
– przewodniczący Polskiego Komitetu ds. Wymiany Praktyk Studenckich (IAESTE) w latach 1960-70,
– członek Komitetu ds. Kształcenia Inżynierów w Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Technicznych,
– rzeczoznawca UNESCO.
Przysłużył się jako ówczesny Prezes Naczelnej Organizacji Technicznej, do organizacji pierwszej Olimpiady Wiedzy Technicznej (rozegrano ją w roku szkolnym 1974/1975; Janusz Tymowski jako przewodniczący Komitetu Głównego Olimpiady Wiedzy Technicznej). Jeden z Inicjatorów wydawania „Słownika Biograficznego Techników Polskich (wydawany od 1989 r. do 2015).
W uznaniu zasług swej wieloletniej i wielorakiej działalności prof. J. Tymowski został odznaczony:
– za działalność wojenną w 1943 Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.
– za udział w Powstaniu Warszawskim: Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami i Krzyżem Walecznych w 1944
– za pracę w Chorzowie Srebrnym Krzyżem Zasługi w 1947
– za pracę w ZM „Ursus” Złotym Krzyżem Zasługi w 1954
– za działalność społeczną odznaczony w 1956 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 1961 Sztandarem Pracy II kl., a w 1966 Sztandarem Pracy I klasy.
– Ministerstwo Oświaty nadało Mu w 1967 Medal Komisji Edukacji Narodowej.
– Politechnika Warszawska przyznała prof. J. Tymowskiemu tytuł Zasłużonego Dla Politechniki Warszawskiej w 1978 roku, w 1985 r. na wniosek Uczelni został odznaczony Krzyżem Kawalerskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski a w 1990 r. uzyskał tytuł doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej.
Zachęcamy do poznania całej kolekcji w Izbie Tożsamości Ursusa!
Artykuł opr. na podstawie informacji uzyskanych od syna Jarosława Tymowskiego, a także na podstawie biogramów powstańczych Muzeum Powstania Warszawskiego, tekstu Macieja Szafarczyka opublikowanego w Roczniku Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (zdigitalizowany przez Muzeum Historii Polski), portalu inżynierów i sympatyków techniki enot.pl, stronie Olimpiady Wiedzy Technicznej www.owt.edu.pl
